องค์ประกอบรวม หนังคลาสสิก รวมทั้งสอดส่อง ความเป็นไปของเพื่อนบ้าน

องค์ประกอบรวม คุณได้เจอกับสถานะการณ์บางสิ่งบางอย่าง ที่จะแปลงชีวิตคุณไป

องค์ประกอบรวม ส่องปมมรณะ เล่าของ ดร.แอนนา ฟ็อกซ์ ( รับบทบาทโดยเอมี่ อดัมส์ ) ผู้ถูกใจแยกตัวออกจากสังคมในมหานครนิวยอร์ค งานประจำวันของคุณเป็นการดื่มผ่านวันข้ามคืน เมื่อครอบครัวรัสเซลล์ ย้ายเข้ามาอยู่บ้านใกล้ๆคุณ แอนนา ได้มองเห็นครอบครัวในอุดมคติ ที่คุณใฝ่ฝันแล้ว ก็เริ่มติดตามชีวิตประจำวัน ของพวกเขา

ในตอนกลับเรื่องเป็นข้างหลังครบชั่วโมงเต็มๆ พวกเราจะได้มีความคิดเห็นว่า สิ่งนางเอกมองเห็น พร้อมทั้งผู้ชม มีอะไรรับรองได้มากกว่า เพียงแค่คำบอกเล่า  ข่าว หนังใหม่ MarVel

แม้กระนั้นเป็นการเฉลยคำตอบ แบบใส่มาตรงๆ เผยกันกล้วยๆไม่มีกลเม็ดเด็ด พรายอะไรเลย กับเปลี่ยนแปลงแนว เป็นไล่เฉือนกันโดยทันที ซึ่งหลายท่านบางที อาจจะตามเหตุผลที่ หนังชี้แจงไม่ทันเลยก็ได้ มีความคิดว่า หนังตั้งมั่นหักมุมตัวคนร้าย จนถึงเกินความจำเป็น

กระทั่งทำให้เหตุผล ที่ชี้แจงมารัวๆ มองไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นได้ แถมเรื่องตอนนี้ แทนที่จะพีค กลายเป็นการไล่ล่า ที่คาดคะเนได้ว่าจะจบอย่างไร เนื่องจากว่ามีฉากปูที่ตายของคนร้าย รอคอยไว้ ตั้งแต่กึ่งกลางเรื่องแล้ว

ทั้งยังมีตัวละครตายทึ่มๆ แถมมาให้เรื่องมองเฮฮา เข้าไปอีก ก็เลยเปลี่ยนเป็นฉากจบ ที่จืดชืดๆ อาจจะเป็นไปได้ว่า จะมีความป่าเถื่อนเข้ามาบางส่วน ให้พอเพียงรู้สึกระทึกได้บ้าง แต่ว่าก็ไม่ใช่ฉากจบ ที่น่าจำอะไรเลย

สิ่งที่ห่วยแตกของเรื่อง เป็นการใช้ผู้แสดงดังมาเล่นบทต่างๆ ที่โผล่มานิดๆหน่อยๆ ประกอบเรื่องเพียงแค่นั้น ทำให้ผู้ชมที่คาดหวังว่าศิลปินระดับนี้มาเล่น บางทีก็อาจจะเป็น บทที่สำคัญกับเรื่องราว มีเวลาให้ออกมาหลายฉาก

แม้กระนั้นไม่เลย ทั้งยัง จูลี่แอนน์ มัวร์ , แกรี่ โอลแมน , แอนโทนี แมกกี เปลี่ยนมาเป็นเพียงแค่จุดขาย จากหน้าหนังที่ใส่มาเพื่อหลอกคน ให้รู้เรื่องแบบงั้น ก็บางทีก็อาจจะเห็นผลนิดๆ เพราะเหตุว่าเพียงพอมองเห็นดาราหนังกลุ่มนี้ ในเรื่องก็เผลอรู้สึกว่า อาจจะมีบทสำคัญ

แม้กระนั้นในที่สุดเปลี่ยน เป็นการหลอกลวงผู้ชมมากยิ่งกว่า เวลาทั้งยังเรื่องเป็นหมดกับ อาการประสาทหลอนครึ่ง บ้าครึ่ง หนึ่งเมาของนางเอก ซึ่งจริงๆนี่ก็คือหัวข้อหลัก ของหนังประเด็นนี้ ตัวการฆ่าเรียกว่าเป็นพล็อตรอง ซะมากยิ่งกว่านะครับ ซึ่งตัว เอมี่ อดัม เองก็แสดงได้โอเค ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว

แต่ว่าบทมันก็มิได้ทำให้ผู้ชมรู้สึกอินอะไรมากมาย เนื่องจากฉากต่างๆ ที่ผู้ชมมองเห็นแปลงเป็น ครึ่งประสาทหลอนมาก ยิ่งกว่าการถ่ายทอดอารมณ์ จากตัวดาราหนังจริงๆ

นับว่าเป็นหนังโรงที่มาลงเน็ตฟลิกซ์ แบบกระปรี้กระเปร่าที่ไม่เสียตังไปดูโรง เพราะเหตุว่าตัวเรื่องก็พื้นๆ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ แต่ว่าถ้าเกิดคนใดถูกใจแนวทริลเลอร์ ตื่นเต้นแบบไม่สนใจความสดใหม่ก็ไม่มีปัญหา นับว่ามองได้มีแอบหาว จากตอนยืดยาวชั่วโมงแรกแค่นั้นนะครับ

หยุดได้ไหม นิสัยขี้ส่อง แอนนา ฟ็อกซ์ (เอมี่ อดัมส์) นักจิตวิทยาเด็กที่มิได้ออกมาจากบ้าน

เนื่องจากคุณมีลักษณะกลัวผู้คน ไม่น้อยเลยทีเดียว จนกระทั่งจะต้องทานยา หยุดอาการเสมอๆ แต่ว่าอาการที่ดูเหมือนจ ะกำเริบเสิบสาน จนกระทั่งคุณมีลักษณะอาการ หลอนหลายครั้ง เริ่มมีผลกระทบกับชีวิตของตน แอนนา อยู่อาศัยผู้เดียว แต่ว่าคุณแบ่งชั้นที่อยู่ใต้ดินให้กับ เดวิด ( ไวแอตต์ รัสเซล ) เช่าอยู่ข้างล่าง

อย่างไรก็ดีคุณชอบแอบส่อง เพื่อนบ้านฝั่งตรงข้าม แก้เบื่อ ตราบจนกระทั่งวันหนึ่ง อีธาน ( เฟรด เฮคชิงเจอร์ ) ลูกชายของ อาลิสแตร์ รัสเซล ( แกรี่ โอลด์แมน ) ได้ผ่านมาหารือปัญหาชีวิตกับคุณ

เมื่อ แอนนา เริ่มรู้สึกได้ว่าบ้านฝั่งตรงข้าม คงจะมีปัญหาทะเลาะ อีธานเริ่มใช้กำลังในครอบครัว คุณก็เลยบากบั่นตามส่องความประพฤติของบ้านฝั่งตรงข้าม วันหนึ่ง เจน ( จูลีแอนน์ มัวร์ ) ได้ผ่านมาคุยกับ แอนนา อย่างถูกชะตา ทั้งคู่ดูเหมือนจะคุ้นเคยกันอย่างเร็ว แต่ว่าไม่นานนัก คุณกลับไปอยู่บ้านไป กลางดึกวันหนึ่งเมื่อ แอนนา มองผ่านหน้าต่าง คุณพบว่าได้เกิดเหตุการสังหารกับ เจน

แม้กระนั้นเมื่อคุณโทรแจ้งตำรวจ กลับไม่เจอหลักฐานว่า เกิดเหตุการสังหารที่บ้าน ตรงกันข้าม หนำซ้ำ เจน ( เจนิเฟอร์ เจสัน ลีห์ ) ภรรยาตัวจริงของ อาลิสแตร์ รับรองว่าคุณไม่เคยเจอกับคุณ ด้วยอาการที่น่าสงสัย ของตัว แอนนา เอง ก็เลยทำให้ผู้ชมได้แม้กระนั้นอนุมานว่า การกระทำที่เกิดขึ้นอยู่กับ แอนนา น่าจะเป็นอาการจิตหลอน

หากว่าหนังจะได้อิทธิพลจากผลงานในระดับตำนานของอัลเฟรด ได้รับความนิยมช์ค็อก มาแบบเต็มๆ ที่ว่าด้วยคนถ่ายภาพชายหนุ่มขาหัก ที่แก้เบื่อเหตุเพราะจำต้องติดอยู่ในอพาร์ตเมนต์ ด้วยการเอากล้องที่มีไว้ส่องทางไกล แอบส่องเพื่อนบ้านฝั่งตรงข้าม จนกว่าวันหนึ่งบ้านที่เขากำลังแอบดู คงจะเกิดเหตุการสังหารขึ้น ก่อนส่งผลให้เกิดความตื่นเต้นสุดขีด

โชคร้ายที่ เดอะ วูแมน อิน เดอะ วินโดว์ เพียรพยายามเอากระบวนการแบบมาใช้พร้อมกับพ่วงสไตล์ การควบคุมภาพยนตร์แบบละครเวที แต่ว่าโชคร้ายที่ท่วงทีของหนังประเด็นนี้กลับไม่มีอะไรน่าดึงดูด เดาได้ง่าย ผู้ชมเคยผ่านตามาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนกว่าตอนสองทศวรรษก่อนหน้าที่ผ่านมา

นอกเหนือจากนั้น การออกแบบงานสร้างที่มองเริ่ด การจัดแสงสว่างที่สวยสดงดงาม หรือกรรมวิธีบอกใบ้ร่องรอยตลอดทาง เปลี่ยนเป็นแนวทางคิดแบบชั้นเดี่ยว ที่ผู้ชมร้องอ้อได้โดยทันทีว่า ผู้กำกับควรต้องการติดต่อสื่อสารอะไรกับผู้ชม ยิ่งทำให้ “ กลลวง ” ของหนังมองแห้งเพิ่มมากขึ้น  คนที่อยู่รอบข้าง